11-12. THE TWO PRESENTS

THE TWO PRESENTS (Два подарка)

Πένης τις ἐν τῷ κήπῳ ῥαφανῖδα ἔσχεν (некий бедняк в саду редьку имел) ὑπερφυῶς καλὴν καὶ μεγάλην (необычайно красивую и большую), ὥστε ἰδόντες πάντες ἐθαύμαζον (так что все, кто её увидел, удивлялись), δαιμόνιόν τι εἶναι οἰόμενοι τὸ φυτόν (считая, что растение является каким-то божеством). Ἔδοξεν οὖν τῷ πένητι (решил тогда бедняк = решилось бедняку) τὴν ῥαφανῖδα ταύτην τῷ βασιλεῖ διδόναι (редьку эту царю отдать). Καὶ ἐς ἄστυ ἐλθὼν προσεῖπε τοὺς φύλακας (И в город придя, обратился к охранникам), λέγων (говоря), ὅτι δῶρόν τι φέρει παρὰ τὸν βασιλέα (что некий подарок несёт для царя)× οἱ δὲ τὸν ἄνθρωπον ἐς τὰ βασίλεια εἰσήγαγον (а они человека в царский дворец отвели). Ἰδὼν δὲ αὐτὸν βασιλεῦς ἠρώτησε (Увидев его, царь спросил), τί τὸ δῶρον εἴη; (каков его подарок?) ἀντεῖπεν οὖν ἐκεῖνος (ответил тогда тот), φαῦλον μὲν τὸ δῶρον εἶναι (/что/ хотя  подарок скромный), κτημάτων δὲ (но из имущества), ὧν αὐτὸς ἔχει (которое он имеет), κάλλιστον (это лучшее). δὲ βασιλεὺς (Царь же), ἡσθεὶς τῇ εὐνοίᾳ τοῦ ἀνθρώπου (восхищённый добротой человека), χρυσὸν πολὺν αὐτῷ ἐδωρήσατο (много золота ему дал).

Πένης τις ἐν τῷ κήπῳ ῥαφανῖδα ἔσχεν ὑπερφυῶς καλὴν καὶ μεγάλην, ὥστε ἰδόντες πάντες ἐθαύμαζον, δαιμόνιόν τι εἶναι οἰόμενοι τὸ φυτόν. Ἔδοξεν οὖν τῷ πένητι τὴν ῥαφανῖδα ταύτην τῷ βασιλεῖ διδόναι. Καὶ ἐς ἄστυ ἐλθὼν προσεῖπε τοὺς φύλακας, λέγων, ὅτι δῶρόν τι φέρει παρὰ τὸν βασιλέα× οἱ δὲ τὸν ἄνθρωπον ἐς τὰ βασίλεια εἰσήγαγον. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ βασιλεῦς ἠρώτησε, τί τὸ δῶρον εἴη; ἀντεῖπεν οὖν ἐκεῖνος, φαῦλον μὲν τὸ δῶρον εἶναι, κτημάτων δὲ, ὧν αὐτὸς ἔχει, κάλλιστον. Ὁ δὲ βασιλεὺς, ἡσθεὶς τῇ εὐνοίᾳ τοῦ ἀνθρώπου, χρυσὸν πολὺν αὐτῷ ἐδωρήσατο.

Μαθὼν δὲ τὰ γενόμενα (узнав о случившемся) βουκόλος τις ἐβούλετο (некий пастух захотел) καὶ αὐτός τι παρὰ τοῦ βασιλέως λαβεῖν (и сам что-то у царя взять). Ἐκλέξας οὖν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ ἀγελῶν (выбрав из своего стада) μόσχον τινὰ διαφερόντως καλὸν (одного телёнка, отличающегося красотой), τῷ βασιλεῖ ἐδωρεῖτο (царю подарил)˙ οἰόμενος ἐκεῖνον ἀπέραντόν τινα μισθὸν (предполагая, что тот несметную награду) ἀντὶ τούτου δώσειν (за него даст), ἐπεί γε ἀντὶ ῥαφανῖδος τοσαῦτα ἔδωκε (если уж за редьку так много дал). δὲ βασιλεὺς (царь же), οὐκ ἀγνοῶν (не будучи в неведении), τί βουλόμενος ταῦτα δρᾷ (дословно: «чего желая, /тот/ это делает», т.е. понимая, чего тот добивается своими действиями), ἔλεξε τοιάδε (сказал следующее). «Δέχομαι μὲν (/Если/ я получаю), ἄριστε σὺ ἀνθρώπων (о лучший из людей), τὸν μόσχον, ὃν ἄγεις (телёнка, которого ты принёс)˙ κενὸν δε σε ἀποπέμπειν αἰσχύνομαι (/то/ пустым отправить тебя стыжусь), δοκεῖς γὰρ εὔνους ἐμοὶ εἶναι (ты ведь кажешься ко мне доброжелательным). Δῶρον ἄρα σοι δίδωμι (Подарок тогда тебе дам), εἰς ὅπερ πολὺν χρυσὸν ἄρτι ἐδαπάνησα (на который много золота недавно потратил).» Ταῦτα δὲ λέξας (Сказав это), ἔδωκε τῷ ἀνθρώπῳ τὴν ῥαφανῖδα (дал человеку редьку), ἣν πένης ἐκεῖνος αὐτῷ ἤνεγκε (которую тот бедняк ему принёс).

Μαθὼν δὲ τὰ γενόμενα βουκόλος τις ἐβούλετο καὶ αὐτός τι παρὰ τοῦ βασιλέως λαβεῖν. Ἐκλέξας οὖν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ ἀγελῶν μόσχον τινὰ διαφερόντως καλὸν, τῷ βασιλεῖ ἐδωρεῖτο˙ οἰόμενος ἐκεῖνον ἀπέραντόν τινα μισθὸν ἀντὶ τούτου δώσειν, ἐπεί γε ἀντὶ ῥαφανῖδος τοσαῦτα ἔδωκε. Ὁ δὲ βασιλεὺς, οὐκ ἀγνοῶν, τί βουλόμενος ταῦτα δρᾷ, ἔλεξε τοιάδε. «Δέχομαι μὲν, ὦ ἄριστε σὺ ἀνθρώπων, τὸν μόσχον, ὃν ἄγεις˙ κενὸν δε σε ἀποπέμπειν αἰσχύνομαι, δοκεῖς γὰρ εὔνους ἐμοὶ εἶναι. Δῶρον ἄρα σοι δίδωμι, εἰς ὅπερ πολὺν χρυσὸν ἄρτι ἐδαπάνησα.» Ταῦτα δὲ λέξας, ἔδωκε τῷ ἀνθρώπῳ τὴν ῥαφανῖδα, ἣν ὁ πένης ἐκεῖνος αὐτῷ ἤνεγκε.

Ссылка на файл 11-12. THE TWO PRESENTS.pdf